VLADİMİR KOKOF
Kabardey-Balkar Özerk Cumhuriyetinin Cumhurbaşkanıydı. Kaysın Kuliyef’in 80. anma törenlerini Türkiye’de kutlamıştık. Bunun üzerine Nalçik’ teki kutlamalarına onlar da bizi davet etmişlerdi. Gittiğim zaman benimle bir saat özel görüşme yapmıştı. Bu görüşmede: ‘‘Türkiye’de hemşerilerimizin çok olduğunu biliyoruz. Türkiye’nin onlara iyi baktığını da biliyoruz; ancak Türkiye’den gelen bazı kişiler Türkiye ile ilgili olumsuz görüşlerini belirtiyorlar. Ancak biz onlara rağbet etmiyoruz, çok seviyoruz ve ekonomik-kültürel gelişmelerimizin gelişmesini arzu ediyoruz. Sizin öncülüğünüzde Türkiye ile Eğitim-Kültür anlaşmalarını imzaladık. İlk ilişkileri başlattınız. Sizi çok takdir ediyoruz. Uygun olan bir zamanda biz de Türkiye’yi ziyaret etmek istiyoruz’’ demişti. Daha sonra yazar Tenzila Jumakulova ile birlikte, Cumhurbaşkanının özel resepsiyonuna katıldık. Birkaç yıl sonra kanser hastalığına yakalanıp vefat ettiğini öğrendim. Nalçik’e gittiğim zaman oğlu Kazbeke’ ye başsağlığı dileyerek mezar ziyaretinde bulunmuştum. O bölgelere gittiğim zaman sanki sihirli bir el görünmeden yolumu açıyordu. Sezgilerimle, korkmadan kendi evimde çok rahat geziyordum.
